سپيده جونم

ديگه بلد نيستمبرنده رو خودم اعلام ميكنم

نه دست صبر که در آستين عقل برم / نه پاي عقل که در دامن قرار کشم

اينم با محدثه

برو فاطمه جون ..روز خوش وخدافس

محدثه و سپيده جونم

با شرمندگي فراوان بايد برم كه كار دارم

ميبوسمتون و خدانگهدارتون نفساي خودم

آره ماهم که کنجکاو....

اينم با فاطمه

دارم از زلف سياهش گله چندان که نپرس / که چنان زو شده ام بي سر و سامان که نپرس

اينم با محدثه

رازي که بر غير نگفتيم و نگوييم / با دوست بگوييم که او محرم راز است

با سپيده

يادم زفاي اشجع الناس آيد كز چشم ترش سوده ي الماس آيد/آيد به جهان اگر حسين دگري هيات برادري چو عباس آيد

يا رب چو برارنده حاجات تويي/هم قاضي و كافي مهمات تويي

با فاطمه

با سپيده

دوست آن باشد كه گيرد دست دوست / در پريشان حالي و درماندگي

با محدثه

دلا بسوز كه سوز تو كارها كند/دعاي خسته دلان را

بقيش يادم نيست

اينم با فاطمه

هرانكس كه پند پدرنشنود به ناچارروزي پشيمان شود

اينم با سپيده

تو پك من خال خاليه سرخ و سفيد آبيه / ميزنم زمين هوا ميره نميدوني تا كجا ميره

چه شعري گفتم