ما را که به جز توبه شکستن هنري نيست

با زاهد بي مايه نشستن ثمري نيست

برخيز جز اين چاره نداري که در اين حال

جز جام مي و مطرب و ساقي خبري نيست ...

ما خانه بدوشيم ، ما باده فروشيم

جز باده ننوشيم ننوشيم ننوشيم

ما حلقه به دوش حلقه به دوش حلقه به دوشيم

در کلبه ما ، سفره ارباب و فقيرانه جدا نيست

در حلقه ما ، جنگ و نزائي به سر شاه و گدا نيست

ما مطرب عشقيم ...

در کعبه ما جنگ رسيدن به خدا نيست ...

اي زاهد ديوانه ، وا کن در ميخانه

مِي زن دو سه پيمانه که ما خورده مي و رفته ز هوشيم

باده بده ، باده بده ، باده بده ، باده بنوشيم ...