تنهايي ام تو را با خودم خواهد برد تا انتها
تا بي کران
بايد ببينم چه کسي مي تواند رد پاي تو را بيابد
آيا کسي واقعا هست

که تو را آنگونه که هستي شناخته باشد
با من باش
من که اينگونه اسير توام

عقربه ها نيامدنت را تکرار مي کنند و

زمان مانند دردي بر تنم جاري مي شود

عادت نکرده ام به نبودنت

و تو سخت به ثانيه هايم چسبيده اي !

گفتي از ناله ي شبگير کسي در قفسي ،

بنويسم سخني ،

هر نفسي ،

باز بسي