نظرات ياداشت تباهي كابوس دلتنگي..!

+ سيما

ديوارها

هرقدر هم بلند باشند

اسيرت نمي کنند،

ما پرواز را آموخته ايم

بيا تا دور دست ترين قله ها پرواز کنيم

و دل انگيز ترين آواز را سر دهيم

من،

رويايي دارم،

به رنگ راز آلود ترين غروب

و طعم عجيب ترين سکوت

شوق بودن با تو

از من آدمي ساخته که غروبها را مي فهمد

و تنهايي درختها را احساس مي کند

شوق بودن با تو

هر روز ويرانم مي کند

تو هم مي داني، عاقبت چگونه خواهم سوخت

در آتشي که گرما بخش زندگي توست

آخرين آواز را سر مي دهم:

به ديوارها دل مبند