نمی دانم...!نمی دانم چه بگویم...؟از کجا بگویم...؟از قطرات اشکی که بی مهابا صورتم
را تر می کند یا از از قلب شکسته ای که جز یاد تو مرهی برای دردهایش ندارد...!
از چشمهایی بگویم که بر روی قاب شیشه ای پنجره اتاقم خشک شدند تا روزی نظاره گر
آمدن تو باشند یا از گوشهایی بگویم که آرزویی جز شنیدن لالایی صدای آرامش بخشت
 ندارند...!
از پاهایی بگویم که دیگر توان حرکت ندارند یا از دست هایی که آغوش گرم تو را
می خواهند...!
از موهایم بگویم که دست های نوازشگر تو را می طلبد یا از صورت پژمرده ام که
دیگر رنگ و رویی ندارد...!
دوست داری از چه بگویم؟!!!از روزهای تلخ و خاکستری که چیزی جز انتظار را
معنا نمی کنند...؟!!!
از شب های سوت و کوری که چیزی جز یک بغض سنگین و تلخ را بر گلویم باقی
نمی گذاشتند...؟!!!
از دلتنگی هایی که همچون پتک بر تن زار و پریشانم فرود می آمد...؟!!!
یا از غم نبودن تو که وجودم را همچون شمع ذره ذره آب می کند...؟!!!

بگو ای محبوب من...!دوست داری دیگر برایت از چه بگویم؟!!!از چه بگویم که
دیگر نگاه گرم و پرمهرت را از نگاه خسته ام نگیری؟!!!
از کدامین درد بگویم تا بدانی چقدر در حسرت دیدنت شکستم؟!!!از کدامین اشک و آه
بگویم تا بدانی چشمهایم آنقدر در حسرت لمس نگاهت اشک ریختند که دیگر اشکی
برای فروچکیدن ندارند...؟!!!
از کدامین روز و شبها بگویم که قلب خسته و پریشانم شانه های گرم تو را برای
گریستن طلب می کرد...؟!!!

محبوبم بگو تا برایت بگویم...!!!از تمام روزهای عمرم که بدون حس وجود گرمت
برایم چه تلخ و سنگین گذشت...!
به من بگو تا برایت از هر چه که دوست داری بگویم...!!!
محبوبم!اگر دوست نداری از روز و شبهای تلخ و سیاهی که در فراغ تو برایم سپری
شد حرفی نمی زنم...!
تحمل تمام این تلخی ها و دلتنگی ها در مقابل یک بار حس کردن نگاه گرمت چیزی
نیست...!
محبوبم!حال که برایت از غم و دلتنگی هایم گفتم حس می کنم که کمی آرام تر شده ام!
امید شنیدن صدای گام های استوارت همچون خون در رگهایم جاری می ماند...!!!
من تمام روزهای عمرم را برای لمس نگاه دل نشینت به انتظار می مانم...!!!
 حالا من ماندم و یک عشق بی انتها و یک قلب بی قرار در انتظار آمدن تو...!
 

ولادت باسعادت بانوی دوعالم فاطمه زهرا (س) و روز مادر به
مسلمانان و مادرهای بی نظیر ایرانی تبریک عرض میکنم

مادرم، تو بزرگ ترین موهبت زندگی ام هستی...

اولین باری که مرا در آغوش گرفتی و صدایت را شنیدم،به یاد نمی آورم اما ازهمان
لحظه احساس کردم که در درون امن ترین و دوست داشتنی ترین آغوش دنیا پناه
گرفته ام...

 

تو ترجیح دادی که زندگی پرمشغله ات را متحول کنی تا زندگی من آغاز شود...
تو پناهگاه من در دل باران هستی....
تو تکیه گاه من هستی...

 

وقتی می ترسیدم، دستم را می گرفتی و برای اولین بار که قلبم شکست، تو التیام بخش
آن بودی...
تو زخم های مرا مرهم گذاشتی، اشکهایم را پاک کردی و مرا از ناآرامی ها حفظ کردی...

تو بی هیچ قید و شرطی ، بی توجه به آنچه می کردم،مرا دوست داشتی...
وقتی که می گریستم مرا در آغوش پرمهرت می گرفتی و بر گونه های کوچکم بوسه
می زدی...

 

هر شب بیدار می ماندی و همچون فرشته نغمه های عشق و مهربانی را در گوشم
زمزمه می کردی تا من خواب شیرینی و راحتی داشته باشم...

 

وقتی که بیمار می شدم تو بودی که آرام و قرار نداشتی و نگاه گرم و مادرانه ات را
از من دریغ نمی کردی...
وقتی که در سختی ها و ناآرامی ها قرار میگرفتم تو بودی که با محبت و دعای خیرت
راهم را هموار می ساختی...

وقتی بچه بودم فکر می کردم فرشته ها فقط در آسمان هستند اما نمی دانستم تو تنها
فرشته ای هستی که بر روی زمین اقامت داری...

 

فرشته زمینی من!عشق تو مثل هیچ عشق دیگری نیست...
هر روز خدا را بابت اینکه موهبت الهی را نصیبم کرد و تو را به عنوان مادرم برگزید
شکر می کنم...

 

 

                                     محبت مادر

 

در یک روز آرام ،روشن،شیرین و آفتابی فرشته ای دزدکی از بهشت بیرون رفت
وپایین آمد تا به این دنیا رسید.
او سرتاسر مزارع و جنگلها را وشهرها را در نوردید.درست وقتی که خورشید
غروب کرد،بالهایش را گشود و گفت:«حالا دیدار من به پایان رسیده است و باید
به جهان نور باز گردم.ولی پیش از عزیمت باید یادگارهایی از این دیدار با خود
بردارم.»
او به باغ گل زیبایی نگاه کرد و گفت:«این گلها چقدر خوشرنگ و بو هستند.»
و نادرترین گلهای سرخ را چید و دسته گلی درست کرد و گفت:«من چیزی
زیباتر و خوشبوتر از اینها ندیدم،اینها را با خود می برم.»
ولی به کمی آن سوتر نگریست و کودکی دید با چشمان درخشان و گونه هایی
همچون گل که به صورت مادرش می خندید.
او گفت:«اوه،لبخند این کودک زیباتر از این دسته گل است.من آن را هم با خود
می برم.»
سپس به آن سوی گهواره نگاه کرد و دید محبت مادر همچون امواج رود به سوی
گهواره و کودک جاری است.او گفت:«اوه،محبت این مادر زیباترین چیزی است
که در روی زمین دیده ام آن را هم با خود می برم.»
سپس با آن سه گنجینه بال و پرکشان به سوی دروازه های مرواریدنشان رفت.
در بیرون در با خود گفت:«پیش از وارد شدن به یادگاری هایم نگاهی می کنم.»
و به گلها نگریست،دید پژمرده شده اند.
به لبخند کودک نگاه کرد،دید ناپدید شده است.
به محبت مادر چشم دوخت،دید با تمام زیبایی بکرش بر جا مانده است.
او گلهای پژمرده را دور انداخت و نیز لبخند ناپدید شده را...
سپس از درون دروازه گذشت و همه بهشتیان را نزد خود فرا خواند و گفت:
«این تنها چیزی است که در روی زمین پیدا کرده ام که تمام زیبایی خودش را
تا مقصد بهشت حفظ کرده است.این محبت مادر است.»

برچسب‌ها: روز مادر

من در میان آسمان نیلگون رویا به دنبال تو می گردم...!به دنبال تو که می دانم
همچون ستاره ای درخشان در قلب آسمان می درخشی...!
من در میان بوستان سرسبز رویا به دنبال تو می گردم...!به دنبال تو که می دانم
عطر خوش وجود بی همتایت همچون گلهای بهاری در تک تک لحظه هایم جاری
است...!
من در میان دریای نیلی احساس به دنبال تو می گردم...!به دنبال تو که می دانم
همچون موج های دریا وجود آرامم را خروشان کرده ای...!
من در میان خواب های شیرین شبانه ام به دنبال تو می گردم...!به دنبال تو که
می دانم وجود گرم و پرمهرت همچون خوابی شیرین وجود متلاطمم را غرق
آرامش می کند...!
من در میان لالایی های شبانه کودکی ام به دنبال تو می گردم...!به دنبال تو که
می دانم آهنگ صدایت همچون لالایی های شبانه کودکی در گوشم نجوا می کند...!
من در میان راز و نیازهای شبانه ام به دنبال تو می گردم...!به دنبال تو که می دانم
وجودت همچون دعا،آرام بخش قلب خسته و بیقرارم است...!

اگر ستاره آرزوها شب های خاطرم را الماس نشان کند...اگر آفتاب محبت گل و سبزه
امیدم را برویاند...اگر شراره اشتیاق کانون زندگیم را حرارت بخشد پرتو بخش آن
ستاره و گرمی بخش آن شراره و خورشید آن آفتاب تو هستی...