سلام...سلامی از جنس شقایق های وحشی باغ آرزوها که در زیر برف نگاه زمستانی ات
مدفون شدند...الـهه عشـق و مهربانی کجایی که تو را نمی یابم...؟!!!
در زیر باران عشق مانده ای یا در زیر طوفان بی اعتنایی...هرچند اگر باران عشق نیز بر
تو ببارد تو چتر بی اعتنایی بر سرت می گیری...نمی دانم شاید شبنمی شده باشی بر روی
گلبرگی از رزهای نوشکفته بـهار یا قطره ای در دریای نـیلی رنگ احساس که از چشمـه
زلال قلبت سرچشمه می گیرد...
شاید قـطره ای شده باشی بر روی پنجـره یخ زده اتاق تنهایـی هـایم یا آواز نخوانده ای در
گلوی پرستوی کوچکی که از سرما بر روی درخت بی شاخ و برگ آرزوها یخ زده است...
نمی دانم شاید قطره اشکی شده باشی که از چشـمـان منتظرعـاشقی دل شکسته فرومی چکد
یا بغض فرو خورده ای در گلوی معشوقی بی قرار در لحظات سخت و بی انتهای وداع...!!!
الهـه آسمـانی من،مگر نمیدانی که زمستان بی وفایی با همه خودنمایی اش کوله بار برف و
سرمایش را از زمین سرد و بی حاصل قلبم جمع می کند تا بهارعشـق از راه برسد و دوباره
شکفتن و روییدن را به گل های ارغوانی رنگ احساس و سبزه باطراوت آرزوها بیاموزد..؟!!!
مگر نمیدانی بلبل های عـاشق زمزمه آمدن بـهار زیبایی را در گوش درختان سـبز باغ عشق
نجوا می کنند و نسـیم دل انگیز بهاری شمیم عشق و مهربانی را در بوسـتان سرسـبز رویـا
آکنده می سازد...؟!!!
مگر می شود...؟!!!مگر می شود بهار بیاید و تو نیایی...؟!!! تو خود از جنس بهــاری...!!!
قلبت به نرمی و نازکی گلبرگی از نیلوفرهای آبی ست و احساست به لطافـت قاصدک هایی
که با وزش نسیم عشق در آسمان نیلی رنگ قلبت به پرواز در می آیند...!!!
الهـه عشق و مهربانی بهـار می آید و بنفشه ها و رزهای وحشی از دل سرد و یخ زده زمین
سر بر می آورند و زمین ماتم زده زمستان به گستردگی نگاه بهاری ات سبـز میشود...!!!
اما اگر تو نیایی این همه شگفتی و زیبایی با خـزان بی شاخ و برگ زمستان برایم فرقـی
ندارد...!!!
زمین سرد و بی حاصل قلبم فقط با بـهار نگاه توست که جانی تازه می گیرد و با بذر عشق
پاک توست که روییدن و سبز شدن را از سر می گیرد...!!! الهـه آسمـانی من بیا و چشمـه
جوشان عشق را بر بوستان سرد و ماتم زده قلبم جاری کن تا بهار قلبم مملو از عطر خوش
وجود بی همتایت گردد...!!!
