تجلی مهربانی خدا باش!

مهم نیست چقدر می بخشیم مهم اینست که چقدر عشق در این بخشیدن نهفته است.

اگر به قضاوت درباره ی مردم بپردازی فرصت دوست داشتن آنها را از دست خواهی داد.

بهتر است با مهربانی اشتباه کنی تا اینکه با نا مهربانی معجزه کنی.

بدترین فقر تنهایی است و این احساس که کسی ما را دوست ندارد .

خودت را کاملا به خدا بسپار او به تو قدرت انجام کارهای بزرگ را می دهد اگر به عشق او بیشتر از ناتوانی
خودت ایمان داشته باشی.

در پایان این زندگی از روی تعداد مدارکی که گرفتیم مقدار مالی که اندوختیم و کارهای بزرگی که به انجام
رسانده ایم درباره ی ما قضاوت نخواهند کرد.بلکه از ما می پرسند :آیا گرسنه ای را سیر کرده ای؟برهنه ای
را پوشانده ای؟و بی خانه ای را پناه بخشیدی ؟گرسنه نه فقط لقمه ای نان که گرسنه ی عشق برهنه نه
فقط از تن پوش که برهنه از عزت و احترام انسانی و بی خانه ای نه فقط از خشت و گل که بی خانمان به
سبب طرد شدن و رانده شدن.

در این دنیا چه بسیارند آنهایی که در آرزوی قطعه ای نان جان می دهند و چه بسیار بیشتر که درآرزوی اندکی
عشق می میرند.